Op zondag 15 april 2007 mocht ik aanschuiven aan tafel bij Wim Brands, in zijn televisieprogramma VPRO Boeken. Ik zat daar om te praten over je verstand verliezen en verblijven in de psychiatrie, naar aanleiding van een boek dat ik daar samen met filosoof Wouter Kusters over had geschreven. Ons werk was toen net uitgebracht door Lemniscaat, met tekeningen van kunstenares Jannemiek Tukker. Wim opende met ‘Welkom, zelden kreeg de waanzin in de Nederlandse literatuur zo’n indrukwekkende stem als in “Alleen, berichten uit de isoleercel.’ Slik.
Pas na zijn suïcide in 2016 snapte ik een beetje, waarom Wim zo laaiend enthousiast was over ons boek, waarin wij, zeker voor die tijd, baanbrekend open waren over wat in de wandelgangen van kantoorgebouwen ook wel GGZ-problematiek heet. Wim is altijd contact blijven houden. Hij belde af en toe op, hoe het ging. Dan luisterde hij meer dan dat hij praatte. Ik ging ervan uit dat hij met wel meer bezoekers van zijn programma contact hield. Sinds zijn dood weet ik dat minder zeker. Want Wim vroeg altijd door, als ik vertelde over mijn bezoekjes aan de scherpe pieken en duistere dalen die soms opdoemen in de menselijke geest. Ik vermoed nu dat hij (h)erkenning zocht bij mede-reizigers.
Rust In Vrede, Held. <3
https://www.vpro.nl/boeken/programmas/boeken/2007-oud/april/Zondag-15-april.html
Reacties door Sam Gerrits