De Nederlandse Aardoliemaatschappij (NAM) wil de oliewinning in het Drentse Schoonebeek hervatten. Het giftige afvalwater dat daarbij vrijkomt, wil het…
Deze week is de parlementaire enquête naar de winning van Gronings aardgas hervat: vandaar dat Follow the Money de week opende met een hoofdstuk uit het aankomende boek van Sam Gerrits: ‘De Aarde en het gas’. Sam Gerrits vertelt in deze Podcast over wat hij allemaal ontdekte over mijnschade door de eeuwen heen; hij laat zien dat de ontkenning daarvan niets nieuws is, en niet alleen in Nederland speelt. Birte Schohaus licht toe hoe het verhaal van Sam aansluit op het FTM dossier de Shell Papers. En het gaat ook nog over lavasnuiven.
Shell hield de ontdekking van het Groningen gasveld meer dan een jaar geheim voor zakenpartner Esso, zijn medeaandeelhouder in de NAM. Pas toen een Europarlementariër het nieuws verklapte, kon Esso deelname aan de exploitatie opeisen. Voor zijn nieuwe boek ‘De Aarde en het Gas’ reconstrueerde onderzoeksjournalist Sam Gerrits waarom Shell de vondst geheim hield. Vandaag, bij de hervatting van de parlementaire enquête naar de gaswinning in Groningen, een voorpublicatie uit dit boek.
De Groningse schadeafhandeling ettert voort. Shell en Exxon vergoeden, onder de vlag van de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM), slechts aardbevingsschade. Omdat het huis van het bejaarde echtpaar jan en Tina Kuiper niet aan die strikte definitie voldoet, worden zij niet geholpen.
Op het industriepark Delfzijl staan opslagtanks van de NAM, vol giftige bijproducten van de aardgaswinning. De vraag is hoe veilig deze opslag is. Begin oktober 2018 ontstond er volgens de NAM een relatief klein lek; er zijn echter aanwijzingen dat de situatie aanmerkelijk ernstiger was. Toen dit artikel gepubliceerd werd, waren de werkzaamheden op het park rond het lek nog steeds niet afgerond. Aardgascondensaat bevat grote hoeveelheden van het extreem giftige benzeen. de World Health Organization stelt dat er geen veilige concentraties benzeendamp bestaan. Het alarmsysteem van de NAM functioneert niet naar behoren. Omwonenden ruiken regelmatig benzeen of hebben hoofdpijn en branderige ogen.
Begin van dit jaar schatte ik met mijn dikke duim in dat de Groninger Versterkingsopgave minimaal 25 miljard zou kosten. Niet lang daarna zoog minister Eric Wiebes uit zíjn dikke duim dat het helemaal goed ging komen met de aardbevingsveiligheid in Groningen. En dat hij die Versterkingsopgave dus gerust even kon opschorten. Berekeningen van medio 2015 door een gerenommeerde constructeur tonen echter aan, dat hij speelt met vuur.
In nieuwsberichten over de aardbevingen in Groningen wordt op dit moment de magnitudeschaal volgens Richter aangehouden. Deze schaal zegt echter weinig over het effect van een aardbeving aan de oppervlakte, of in iemands huis. Richter kun je zien als een meting, van hoe hard een vuistvechter slaat. Maar dat zegt weinig over het effect: waar staat de tegenstander, onder welke hoek? Wat is de botstructuur van zijn gezicht? Daarom pleit ik in dit artikel voor herintroductie van de Modified Mercalli Intensity schaal (MMI), een moderne aanpassing van de aardbevings-effectschaal die Giuseppe Mercalli al in 1902 opstelde en die het KNMI sinds de aardbeving van Huizinge 2012 niet meer transparant gebruikt.
Iedereen heeft wel een mening over RoundUp. Consumenten gruwen van de naam alleen al, fabrikanten en boeren verdedigen het te vuur en te zwaard. Het ene jaar wordt het verboden en is het kankerverwekkend, het volgende jaar is er weer niets aan de hand. Follow the Money’s Sam Gerrits besloot alle twijfelachtige verhalen links te laten liggen, en strikt naar de feiten te kijken: dit is wat we over RoundUp weten.