In maart 2020 werd NTR televisie-serie De Bodem In Zicht over grondstoffen uitgezonden. Voor de aflevering over steenkool vroeg de redactie me, of ik mijn licht als aardwetenschapper en geo-journalist wilde laten schijnen op deze broeikasgaskampioen. Ik vertelde over hoe cokes de weggemoffelde basis onder onze moderne industriële samenleving zijn en hoe de hazen wereldwijd lopen, wat de steenkoolhandel betreft.

Alle spulletjes die we met een vingertik op het schermpje van onze telefoon uit China bestellen, zijn gemaakt met energie. En die komt vaak van steenkool. Denk aan de hitte waarmee het gorilla-glas voor je telefoonschermpje gesmolten wordt.

Letterlijk elk modern gebouw dankt zijn bestaan, via gewapend beton en staal, en de productie daarvan, aan steenkool. Juist de meest moderne gebouwen, zoals het Museo Guggenheim Bilbao, kunnen niet zonder. De prachtige titanium dekplaten hadden niet zonder steenkool gemaakt kunnen worden.

Hieronder kun je me zien praten over het mijnbouwvak en de implicaties ervan, voor ons als mensheid wereldwijd.

Inmiddels is er technologie waarmee je ‘groen staal’ kunt maken. Proeven met het opschalen daarvan worden gedaan in Zweden. Voordat deze technologie is doorgedrongen tot landen als India en China, moet er echter nog heel veel water naar zee stromen. Ik ben optimistisch over onze toekomst. Desondanks vind ik, dat we veel te makkelijk denken over overstappen naar groene technologie. We leven in een wereld die voor het overgrote deel bestaat uit ontwikkelingslanden. Zolang duurzaam opgewekte energie duurder is, zullen de mensen in die landen fossiele brandstoffen blijven gebruiken. Dat is dus de uitdaging: maak duurzaam het goedkoopst.

Sam Gerritsen = Sam Gerrits